Dzisiaj zobaczymy najpiękniejsze miasteczka Prowansji. W całym regionie jest ich mnóstwo, ale po przeczytaniu wielu blogów podróżniczych i relacji, udało mi się znaleźć największe perełki. Tak mi się przynajmniej wydaje i mam nadzieję, że nie pominiemy niczego ciekawego.
Roussillon- najpiękniejsze miasteczka Prowansji
Na początku przyjeżdżamy do Roussillon. Ale tu pomarańczowo! Właśnie z tego słynie miasteczko- z budynków o ciepłych barwach- głównie pomarańczowej, ale też żółtej i czerwonej. Roussillon nazywane jest także miastem w kolorze ochry. Nie bez przyczyny domy w miasteczku mają barwy takie, a nie inne. To wszystko dzięki okolicy, której ziemia jest pełna związków żelaza. Mieszkańcy muszą być dumni, że ich miejsce życia jest takie piękne i całe otoczenie stanowi taką ładną, pasującą do siebie całość.
W Roussillon warto zajrzeć na główny plac miasta. W październiku jest tutaj prawie pusto. Przy ulicach spotkać można zdecydowanie więcej mieszkańców (i kotów!) niż turystów. Z placyku bardzo dobrze widać wieżę z dzwonem, pod którą można podejść. Jest tam taras widokowy, z którego trzeba zobaczyć wspaniałą panoramę prowansalskich pól.
Zobaczcie jak tutaj uroczo i spokojnie. Nieśpiesznie i sukcesywnie można sfotografować każdą napotkaną atrakcję. W Roussillon nie ma może wielu zabytków, ale według mnie nie o to chodzi w zwiedzaniu, aby oglądać ich dużo. Ważniejszy jest klimat! A Prowansja zdecydowanie go ma.
Roussillon- miasteczko ochry
Obok dużego parkingu tuż za wjazdem do Roussillon znajduje się początek szlaku do ochrowych skał. Obok restauracji L’Ocrier należy pójść ulicą pod górę. Kawałek dalej zaczynają się już pierwsze, ładne widoki na miasteczko oraz pomarańczowe bloki skalne.
Właściwe wejście na szlak zaczyna się kilkadziesiąt metrów dalej. Jeśli nie chcecie się zgubić, wpiszcie w mapy google „Le Sentier des Ocres”. Kupujemy bilety wstępu, bierzemy mapki i przechodzimy przez wejście. Dowiadujemy się, że mamy do wyboru dwie trasy- krótszą i dłuższą. Zastanawiamy się, którą wybrać, ale ostatecznie stawiamy na tą drugą opcję. Najpiękniejszy punkt widokowy na dolinę ochry- tak zwane prowansalskie Kolorado- jest praktycznie na samym początku drogi. Warto zatrzymać się tutaj na dłużej i zrobić pamiątkowe zdjęcia.
Widać, że Szlak Ochry w Roussillon to jedna z większych atrakcji. Jest tutaj o wiele więcej ludzi niż w innych miejscach Prowansji. Trochę tylko szkoda, że turyści omijają samo miasteczko, ograniczając się do samego zwiedzania skał. Według mnie oba miejsca warto zobaczyć.
Jeśli możemy coś doradzić, to koniecznie wybierzcie dłuższy szlak. Przejście jego zajmuje dosłownie kilka- kilkanaście minut więcej czasu, a po drodze jest kilka fajnych miejscówek. Możecie je obejrzeć na poniższych zdjęciach. Całe przejście ścieżki według wielu blogowiczów to godzina. My ją pokonujemy w 45 minut, a co chwilę się zatrzymujemy. Myślę, że da radę ją przejść nawet w 20 minut. Drugą rzeczą, która może być istotna to fakt, że wybierając dłuższą trasę, pokonujecie jednocześnie krótką, więc niczego nie stracicie.
Droga do Gordes
Po odhaczeniu dwóch miejsc z naszego planu podróży, jedziemy dalej, tym razem do Gordes. Do miasteczka wjeżdżamy od strony wschodniej ulicą Route Neuve, trochę inaczej niż prowadzi nas nawigacja. Dzięki temu udaje nam się sfotografować cudowne pola winorośli. Mijamy też kilka drogowskazów prowadzących do winiarni, oferujących degustację i sprzedaż wina. Sporo ich w całej Prowansji, nie tylko w okolicach Gordes.
Co zjeść w Prowansji- obiad w Gordes
Bardzo długo szukaliśmy słynnych dań we Francji- ślimaków i żab. Dopiero w Gordes udaje nam się znaleźć restaurację serwującą obie te potrawy. Zamawiamy „escargots” i „grenouilles, a potem się zastanawiamy, czy damy radę to zjeść. Żaby okazują się super, w smaku trochę nawet podobne do kurczaka. Ślimaki natomiast są trochę gorzkie, być może przez lekko przypalony czosnek, z którym zostały podane, ale jak najbardziej jadalne. Oba dania kosztują po około 15 euro. We Francji zawsze do posiłku dostaje się za darmo wodę, więc można sporo zaoszczędzić na napojach. Restauracja, w której jemy nazywa się Casa Rosario.
Gordes- co zobaczyć
Po obiedzie idziemy na spacer po Gordes. Zaczynamy od placyku z małą kaplicą i pomnikiem stojącym na środku ronda. Potem zagłębiamy się w wąskie uliczki. W miasteczku akurat jest wystawa jakiegoś artysty zajmującego się nietypową, czarno-białą fotografią. Budynki są ozdobione jego plakatami.
Po chwili docieramy do kolejnego placu, tym razem z fontanną. Wydaje mi się, że skądś kojarzę to miejsce. Rzeczywiście! Jest ono sławne z powodu tego, że kiedyś kręcono tu film amerykańskiej produkcji o tytule „Dobry rok”. Restauracja przy fontannie była miejscem pierwszego spotkania głównego bohatera Maxa z Fanny.
Gordes to świetne miejsce do zrobienia typowych kadrów z Prowansji. Znajduje się tutaj wiele klimatycznych restauracji i domków, przy których warto cyknąć sobie zdjęcia.
Szkoda, że miasteczko jest takie malutkie! Jest tutaj pięknie, ale nie ma dużo atrakcji do zobaczenia. Przeszliśmy już niemal przez każdą uliczkę. Docieramy do widokowego miejsca w Gordes. Jest nim dolna część miasteczka, z której są cudowne widoki na okolice- pola winorośli i gaje oliwne. Tylko lawendy brakuje.
Wyjeżdżamy z Gordes, tym razem z drugiej strony- zachodniej. Kawałek za miasteczkiem jest piękny widok na panoramę miasta i okolicy. Warto się na chwilę zatrzymać gdzieś na poboczu. Robi tak wiele ludzi.
Abbaye Notre-Dame de Sénanque, Francja
Naszym kolejnym celem podróży jest Opactwo Sénanque znajdujące się niedaleko Gordes- 5 km na północ od miasta. Ustawiamy nawigację i jedziemy asfaltową, ale bardzo wąską drogą. Gdzieniegdzie mieści się tylko jeden samochód. Są zatoczki do mijania się, więc nie ma czego się bać. Dojeżdżamy pod jakąś bramę z zakazem wjazdu. Zatrzymujemy się na chwilę, abym mogła ogarnąć właściwą drogę. Okazuje się, że przegapiliśmy właściwy zjazd. Jeśli planujecie się wybrać do Sénanque, to ustawcie nawigację na Sénanque Abbey Car Park, w innym wypadku możecie się zgubić, tak jak my.
Abbaye de Sénanque słynie z pięknego kościoła otoczonego polem lawendy. Ten widok jest znany z pocztówek z Prowansji. Często pojawia się również na okładkach przewodników podróżniczych. Niestety w październiku lawenda jest skoszona i nie jest tak pięknie. Pozostaje nam nacieszyć się tym, co widzimy lub kupić pocztówkę w sklepiku przy świątyni.
Gdzie nocować w Prowansji- mieszkanie w Maubec
Po zwiedzeniu okolic Gordes jedziemy do Maubec. Tutaj będziemy dziś nocować. Podobnie jak wczoraj nasz domek znajduje się nieco dalej od pobliskich miejscowości. Najtaniej, chociaż i tak w trochę wysokiej cenie, udało mi się znaleźć nocleg w okolicy Maubec. Szczerze mówiąc bardzo polecam takie odludne miejsca! Można poczuć prawdziwy klimat Prowansji. Jesteśmy zachwyceni naszym domkiem i okolicami. Przed wejściem do mieszkania jest cudownie ozdobiony dziedziniec, a wokół domku znajduje się pole winorośli, gdzie robimy sobie krótką sesję zdjęciową i filmową.
Ja tu mówię o noclegu, a jeszcze nie pokazałam połowy odwiedzonych tego dnia miejsc. Po zameldowaniu się wyruszamy na objazd jeszcze kilku miejscowości Prowansji- Oppède, Ménerbes, Lacoste oraz Bonnieux. W okolicach tej pierwszej po raz pierwszy widzimy nieskoszoną lawendę. Rośnie ona na środku ronda, ale nam to nie przeszkadza w zrobieniu sobie krótkiej sesji zdjęciowej. Przejeżdżający obok nas ludzie dziwnie się na nas patrzą, a my nie zwracamy na nich uwagi i się cieszymy jak dzieci.
Mijamy mnóstwo pól winorośli.
Zbliżamy się do Ménerbes. Wojtek specjalnie zawraca, abym mogła zrobić zdjęcie panoramy miasta, bo wcześniej się trochę zagapiłam i nie zdążyłam go dobrze uchwycić.
Przez Ménerbes tylko przejeżdżamy. Niestety dzień się już kończy, niedługo zachód słońca, więc musimy odpuścić dokładne zwiedzanie.
Lacoste i widoki na Bonnieux
Zatrzymujemy się na chwilę w Lacoste. Jest tutaj restauracja- Cafe de France, która jest wspaniałym tarasem widokowym na miasteczko Bonnieux. Postanawiamy się w niej zatrzymać i zamówić jakąś przekąskę. Reszta czeka na przyjście kelnera, a ja w tym czasie biegnę wgłąb uliczek Lacoste, aby zrobić parę kadrów. Niestety nie znajduję ciekawych miejsc, więc wracam do reszty. Okazuje się, że aktualnie w restauracji posiłki nie są wydawane, dlatego podejmujemy szybką decyzję- opuszczamy miasto i jedziemy do Bonnieux.
Kawałek za miasteczkiem można zobaczyć panoramę Lacoste.
Bonnieux
Zbliżamy się do Bonnieux. Jest zachód słońca i robi się ciemno.
Parkujemy na darmowym miejscu przy ulicy i ruszamy na wieczorny spacer po Bonnieux. Szkoda, że dzień tak szybko mija. Aparat oczekuje ode mnie coraz większej czułości ISO, więc kolejne fotki wychodzą coraz gorzej. Miasteczko wydaje się senne i ponure. Przez to nie przypada mi ono do gustu.
Do ciekawszych miejsc w Bonnieux można zaliczyć kościół na szczycie wzgórza z XII wieku- Eglise Haute. Z góry można podziwiać ładne, zielone okolice, zabudowania miasta oraz inny kościół- Eglise du Bas.
Gdy jest już ciemno, opuszczamy Bonnieux. Do Maubec wracamy inną, trochę lepszą, główną drogą D900. Nie przejeżdżamy już obok żadnych ciekawych wiosek. To już koniec naszej przygody z parkiem narodowym Luberon. Jutro pojedziemy do miast w Prowansji o zupełnie innym klimacie. Wieczór spędzamy w domku, pijąc półsłodkie, sieciowe wina. Już wiemy, że te typowo francuskie nie są dla nas- wszystkie są wytrawne lub półwytrawne. Widocznie się nie znamy, bo nam takie nie smakują.
Miasteczka Prowansji- informacje praktyczne
- Miasteczka Prowansji w parku Luberon są niewielkie. W ciągu jednego dnia, jeśli wstaniecie wcześnie, możecie zwiedzić nawet 10 miejsc. Myślę, że optymalnym rozwiązaniem będzie zawarcie w planie podróży 5-6 miejscowości.
- Parkingi w małych miejscowościach poza sezonem są w większości darmowe. Jedynie w Gordes zapłaciliśmy kilka euro za postój. W sezonie warto wziąć pod uwagę to, że we Francji będzie więcej turystów, więc będzie trzeba korzystać z parkingów płatnych.
- Po raz kolejny ostrzegam, że noclegi w Prowansji są drogie. Jeśli zależy Wam na cięciu kosztów podróży to tańszą opcją będzie szukanie mieszkania w okolicy miasta Awinion. Jest tam także większy wybór. My spaliśmy w domku w Maubec. Jeśli kogoś interesuje to miejsce, to nazywa się ono Domaine Faverot. Rezerwowaliśmy je przez booking. Noclegi można zabukować również bezpośrednio na ich stronie internetowej.
- Godziny otwarcia, ceny oraz ciekawe informacje na temat szlaku Ochry w Roussillon znajdziecie tutaj.
Dziękujemy za przeczytanie wpisu!
Jeżeli uważasz, że jest on ciekawy, będzie nam miło, jeśli zostawisz po sobie ślad w komentarzu.
Więcej wpisów z Francji znajdziecie tutaj:
Wszystkie nasze podróże: Podróże
Zapraszamy Was również na nasz Instagram oraz fanpage na Facebooku, gdzie możecie być z każdą naszą podróżą na bieżąco.
Do zobaczenia! 🙂
